تلگرافات خط آذربایجان

برای اولین بار در تاریخ ایران، پردهبرداری و افشای اسرار پنهان موجود در تلگراف های محرمانه دوران قاجار! این کتاب شامل مجموعهای از تلگرافهای .تاریخی است که وقایع اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مربوط به خط آذربایجان در دوران قاجاریه را مستند میسازد .

For the first time in the history of Iran, unveiling and exposing the hidden secrets contained within the confidential telegrams of the Qajar era! This book contains a collection of historical telegrams documenting the social, political, and economic events related to the Azerbaijan Line during the Qajar era.

تا قبل از تأسیس تگرافخانهها در ایران سریعترین راه ارتباطی و مکاتبه بینشهری چاپارها بودند ولی تأسیس تلگرافخانه و سیمکشی خطوط تلگرافی تحولی عظیم در این امر را موجب شد که یکی از مهمترین تأثیرات آن را میتوان در نهضت انقلابی مشروطه بهوضوح مشاهده کرد بهگونهای که تلگرافخانهها یکی از مهمترین مکانها جهت اعلام اعتراض به دولت و ابراز مخالفت بود. محبوبی اردکانی دراینباره چنین مینویسد: «برای این بود که زودتر جواب عرایض و تظلمات خود را بگیرند و چون تلگرافخانههای خارجی هم در ایران بود، احتمالاً آنها هم برای اینکه مردم را رو به خود کنند و احیاناً اشکالی برای دولت ایجاد نمایند، عامه را در مواقع مقتضی به این کار تحریک میکردند.» توجه شدید مردم به این مؤسسه، اندکاندک مقامی برای او گردید و بست نشستن در تلگرافخانه معمول شد. تحصن یکی از آثار دوران استبدادی یعنی وسیلتی بوده است که مردم بیپناه برای حفظ جان و مال خود و گاهی نیز اشخاص گناهکار برای فرار از چنگال عدالت، بدان متوسل میشدند و معمولاً اماکن متبرک محل تحصن بود. این عمل کمکم عمومیت یافت. تلگرافخانه نیز از آغاز تأسیس، محل بست نشستن محسوب گشت و این فایده را هم داشت که در آن از سیم تلگراف برای ابراز درد خود استفاده میکردند. بهزودی مردمان بیخبر از همهجا تحصن در تلگرافخانه را توسعه داده، در تلگرافخانههای انگلیس و روس هم متحصن شدند.